Patrząc w przyszłość

Data publikacji 03/05/2021

Napisane przez Philippe Baralon , Antje Blättner , Pere Mercader i Mark Moran

Dostępne także w Français , Deutsch , Italiano , Español i English

Nigdy nie jest za wcześnie, aby pomyśleć o przyszłości. Wielu lekarzy weterynarii wybiera tę pracę głównie z miłości do zwierząt. Koncepcja „kariery” nie przystaje do ich stylu życia, jednak autorzy tego artykułu wyjaśniają, że posiadanie planu kariery i życie w zgodzie z własną pasją mogą współgrać.

Zagadnienia kluczowe

Poza umiejętnościami klinicznymi, zdolności komunikacyjne, przywódcze i biznesowe są kluczowe dla kariery zawodowej.

Nikt nie ma obowiązku zostać właścicielem lub współwłaścicielem lecznicy – można spełniać się również w roli pracownika.

W przypadku różnych wyzwań warto zadać sobie następujące pytania: Czy będę w stanie to zrobić? Czy zrobię to chętnie?

Udzielenie odpowiedzi na wiele pytań dotyczących kariery jest łatwiejsze, gdy mamy wcześniejsze doświadczenia różnych sytuacji zawodowych.

Zarządzenie rozwojem zawodowym

Decyzje zawodowe, które młodzi lekarze weterynarii muszą podjąć w pierwszych latach kariery, takie jak obszar specjalizacji oraz szkolenia dodatkowe, będą w znacznym stopniu rzutować na ich przyszłość ekonomiczną i zawodową. Dokonując tych wyborów, należy mieć na uwadze poniższe czynniki.

Najpierw nauka potem zyski

FRyc. 1 pokazuje typową ścieżkę kariery dla większości osób pracujących zawodowo. Pierwsze lata to okres bardzo intensywnej nauki i przyswajania nowych informacji. To najlepszy czas na zdobywanie wiedzy, jej integrację i internalizację. Jednak największe przyrosty płacowe mają miejsce na dalszym etapie kariery, gdy skumulowane doświadczenia, prestiż osobisty i zawodowy, a także sieć wiedzy w sektorze pozwalają uzyskać lepszy zwrot z całościowych inwestycji w rozwój kariery.

Dlatego bardzo poważnym błędem strategicznym jest ignorowanie wniosków z tej infografiki i koncentracja na niewielkich podwyżkach wynagrodzenia na początku kariery zawodowej. Kluczowe pytanie dla początkującego lekarza weterynarii patrzącego w przyszłość powinno brzmieć: „W której z tych placówek lub na jakim stanowisku nauczę się najwięcej tak, aby po pięciu lub dziesięciu latach stać się cenionym specjalistą na rynku?”

Różnice w wynagrodzeniu pomiędzy odnoszącym sukcesy a przeciętym lekarzem będą ostatecznie dużo większe u końca drogi zawodowej niż na jej początku. Dlatego ważne jest, aby przyrosty wynagrodzenia były większe nie w pierwszej, ale w drugiej połowie kariery zawodowej. Kariera zawodowa to maraton, a biegacz, który wysunie się na prowadzenie na początku niestety może stracić siły w trakcie biegu.

Ryc. 1. Typowa ścieżka kariery dla osób pracujących zawodowo

Utrzymanie równowagi pomiędzy ciągłą praktyką kliniczną a umiejętnościami organizacyjnymi i personalnymi

Biorąc pod uwagę, że w przypadku większości lekarzy weterynarii ich późniejsza kariera może wiązać się z zarządzaniem lecznicą oraz kierowaniem pracownikami, istnieją trzy obszary, którym początkujący lekarz powinien poświęcić szczególną uwagę:

Zdobywanie umiejętności komunikacyjnych. Są one kluczowe dla osiągnięcia sukcesu, nie tylko wśród klientów, ale też w środowisku weterynaryjnym.
Zdobywanie umiejętności przywódczych. Są one kluczowe dla osób, które mają aspiracje do kierowania zespołem w przyszłości.
Zdobywanie umiejętności biznesowych. Wiedza w zakresie finansów, strategii i marketingu będzie doskonałym uzupełnieniem umiejętności zawodowych każdego lekarza weterynarii.

Gruntowna wiedza w zakresie finansów, strategii i marketingu będzie doskonałym uzupełnieniem umiejętnośći zawodowych każdego weterynarza

Mark Moran

Podróżowanie i nauka języków obcych

W globalizującym się świecie osoba, która podróżuje i zna języki obce posiada dużą przewagę konkurencyjną. Pobyt w krajach, gdzie praktyka weterynaryjna jest na wyższym poziomie rozwoju i nawiązywanie relacji z liderami z innych krajów i kultur może determinować różnicę pomiędzy lekarzem „przeciętnym” a „zaawansowanym”. Rosnące znaczenie specjalizacji sprawia, że każdy lekarz weterynarii pragnący wybić się w swojej dyscyplinie powinien podróżować i pozostawać w kontakcie z ośrodkami eksperckimi na całym świecie (Ryc. 2).

Ryc. 2. W globalizującym się świecie osoba, która podróżuje i zna języki obce posiada dużą przewagę konkurencyjną. © Cybrain

Specjalizacja, jednak zdroworozsądkowa

Bez wątpienia specjalizacja odgrywa coraz większą rolę w medycynie weterynaryjnej, a także innych naukach o zdrowiu. Jak już wspomniano, młody stażem lekarz weterynarii zmuszony jest dokonać wyboru, czy chce być dobrym internistą czy też pragnie podążać wymagającą i złożoną ścieżką specjalizacji. Medycyna weterynaryjna, nasi klienci oraz pacjenci potrzebują obu tych opcji, tak więc nie ma jednej właściwej ścieżki prowadzącej do sukcesu zawodowego. Tym niemniej jasne jest, że początkujący lekarze, którzy decydują się postawić wszystkie karty na specjalizację będą potrzebować nieco szczęścia i konkretnych umiejętności wybierając określony obszar. Muszą zadecydować, które – w ich opinii – specjalizacje najbardziej się rozwiną w kolejnych latach oraz które z nich mają obecnie niską liczbę odpowiednio przeszkolonych praktyków, co czyni je najbardziej pożądanymi. To z pewnością trudny wybór.

Określenie realistycznych celów kariery

Współczesna medycyna weterynaryjna oferuje szeroki wachlarz opcji kariery zawodowej i celów z nią związanych. Na początku ścieżki zawodowej nie zawsze jest jasne, w którym kierunku ona prowadzi i jakie opcje pojawią się po drodze. Dlatego też zawsze warto przyjrzeć się więcej niż jednej możliwości i nie decydować impulsywnie, ani też pod presją wielu możliwości. Planowanie i konsekwentna realizacja kariery to coś, co wymaga czasu, jednak jest tego warte.

Analiza

Przed określeniem celów i rozpoczęciem pracy nad ich realizacją, opracowanie pisemnej analizy własnych mocnych i słabych stron jest kluczowe w nakierowaniu na właściwą drogę i ustaleniu realistycznych celów na przyszłość (Ryc. 3). Analiza cech zawodowych i osobowych stworzy solidną bazę dla decyzji, zapewniając przejrzyste i łatwo dostępne podsumowanie, które można porównać z opisem kariery/stanowisk, które rozważamy lub na które natrafimy. Zastanów się na spokojnie i wypisz swoje mocne i słabe strony w dwóch kolumnach na kartce papieru. Zrób „burzę mózgu” i pozwól myślom swobodnie płynąć. Następnie pogrupuj cechy w dwóch kolumnach, w jednej- cechy zawodowe a w drugiej- osobiste.

Ryc. 3. Opracowanie pisemnej analizy własnych mocnych i słabych stron jest kluczowe w nakierowaniu na właściwą drogę i ustaleniu realistycznych celów przyszłość (Ryc. 3). © Shutterstock

Odnalezienie własnej drogi

Po dokonaniu powyższej analizy, można zacząć myśleć o opcjach rozwoju kariery, które odpowiadają naszym mocnym stronom – zarówno osobistym jak i zawodowym. Jeżeli jesteś pilnym i ambitnym uczniem, może zainteresować cię praca naukowa. Jeżeli lubisz uczyć innych, możesz wziąć pod uwagę stanowisko lekarza asystenta na uniwersytecie medycznym. Jednak jeżeli intensywna nauka i badania nie odpowiadają wynotowanym przez ciebie mocnym stronom, raczej nie odnajdziesz się w laboratorium badawczym.

Dla ekstrawertyków, którzy lubią dużo różnych kontaktów z innymi ludźmi i zwierzętami, praca w małej lub większej praktyce weterynaryjnej to idealne środowisko, gdzie mogą pokazać swoje atuty. W przypadku lekarzy, którzy kochają medycynę małych zwierząt jednak nie są „asami komunikacji”, opcją może być skierowanie kariery na specjalizacje takie jak chirurgia lub diagnostyka obrazowa, które są obszarami nie wymagającymi znacznego zaangażowania pomiędzy lekarzem a klientem. Zarezerwuj sobie trochę czasu i prześledź źródła drukowane jak i elektroniczne w zakresie ofert pracy oraz porównaj opisy z własnym profilem. W ten sposób dowiesz się, które opcje pasują do pierwszych i kolejnych kroków w twojej karierze zawodowej.

Planowanie kolejnych kroków i celów

Mając już lepsze rozeznanie w zakresie tego, w jakim kierunku chcemy podążać, czas na zaplanowanie kroków, które nas tam zaprowadzą. W większości przypadków kariera budowana jest w kilku etapach, zaś wiedza i doświadczenie nabywane po drodze. Jej przebieg warto zaplanować „od góry do dołu”, rozpoczynając od ostatecznego celu, a następnie przechodząc w dół do swojej aktualnej sytuacji zawodowej. W ten sposób można opracować realistyczną ścieżkę kariery z możliwymi do osiągnięcia celami cząstkowymi, z koncentracją uwagi na celu ostatecznym.

Na tych, którzy odrobią swoje „zadanie domowe” (polegające na analizie mocnych i słabych stron oraz przeanalizowaniu różnych opcji), czekać będzie wiele ofert prowadzących do ostatecznego celu. Jeżeli zorientujemy się, że ten ostateczny cel nie zaistniał jeszcze na rynku, możemy potraktować to jako okazję do stworzenia nowej usługi w ramach praktyki weterynaryjnej. Wszystko jest możliwe pod warunkiem, że przeprowadzimy dokładne rozeznanie – po pierwsze w zakresie tego, czy na taką usługę istnieje popyt (nie jest to tylko „świetny” pomysł), a po drugie w jaki sposób planujemy ją zaoferować i wprowadzić ją na rynek?

Inwestycja lub zakup firmy

W pewnym momencie każdej kariery weterynaryjnej pojawi się możliwość zostania właścicielem, współwłaścicielem lub udziałowcem lecznicy. Reakcje mogą być różne, zaś naszym celem tutaj jest tylko wskazanie, które kwestie należy wziąć pod uwagę.

Po pierwsze, ta opcja nie jest „nieunikniona.” Współwłasność lub własność kliniki weterynaryjnej nie jest koniecznością. Można cieszyć się pełną sukcesów karierą zawodową nie wybierając tej ścieżki. Ma to szczególne zastosowanie do pracy w dużych organizacjach takich jak szpitale, grupy chirurgiczne, itp., gdzie, jak już wspomniano wcześniej, współwłasność nie jest normą i można piastować bardzo odpowiedzialne stanowisko techniczne lub menedżerskie, z dobrym wynagrodzeniem bez bycia udziałowcem/ współwłaścicielem. Tym niemniej w przypadku niewielkich gabinetów i lecznic, rozwój kariery często związany jest z inwestowaniem lub przejęciem firmy.

Współwłasność lub własność lecznicy weterynaryjnej nie jest koniecznośćią. Można cieszyć się pełną sukcesów karierą zawodową nie wybierając tej ścieżki

Philippe Baralon

Ważne jest, aby mieć świadomość, co się z tym wiąże. Nabycie udziałów w lecznicy weterynaryjnej lub jej zakup nie oznacza, że będzie można kontynuować pracę lekarza, jednak z lepszym wynagrodzeniem w zamian za inwestycję finansową. Zakres obowiązków ulega w takiej sytuacji całkowitej zmianie, ponieważ lekarz nie jest już tylko lekarzem, ale też właścicielem firmy (Ryc. 4). Należy liczyć się z tym, że prowadzenie działalności wymaga czasu i energii. Nie oznacza to konieczności poświęcenia czasu na prowadzenie księgowości, sporządzanie listy płac, regulowanie faktur dostawczych, ponieważ te zadania mogą i powinny zostać oddelegowane zespołowi lub usługodawcom zewnętrznym; oznacza jednak odpowiedzialność za podejmowanie kluczowych decyzji biznesowych, którymi obarczony jest każdy właściciel firmy.

Ryc. 4. Większość przedsiębiorców poświęca na pracę więcej czasu kosztem rodziny niż zwykli pracownicy. © Shutterstock

Szerszy zakres decyzji biznesowych podejmowanych przez właścicieli obejmuje:

podejmowanie głównych decyzji strategicznych: jakie specjalizacje należy dodać lub usunąć, ile zabiegów operacyjnych należy wykonywać, z jaką firmą można się połączyć, jakie przedsiębiorstwo zakupić i komu sprzedać udziały?
zarządzanie zespołem: rekrutacja, wynagrodzenia, oceny, motywacja, wsparcie, szkolenia i wspieranie rozwoju pracowników a także, jeżeli jest to konieczne, rozwiązywanie konfliktów i zwolnienia.
zarządzanie funkcjami kluczowymi takimi jak określenie know-how, usprawnianie usług, definiowanie polityk cenowych i zakupowych.
zarządzanie głównymi inwestycjami takimi jak sprzęt i obiekty.

Jak widać powyżej, żadna z tych decyzji nie dotyczy bezpośrednio medycyny weterynaryjnej. W rzeczy samej, poświęcając więcej uwagi powyższym zagadnieniom, mamy mniej czasu na praktykę weterynaryjną i dlatego trzeba przyjąć do wiadomości, że wycofanie się z tej części kariery może okazać się konieczne.

Dlatego też dwa główne pytania, które należy sobie zadać odnoszą się do umiejętności i pragnień. „Czy będę w stanie to zrobić?” oraz „Czy zrobię to chętnie?”. Z tych dwóch pytań drugie jest bez wątpienia ważniejsze, jako że najlepszym sposobem na uzyskanie dobrych wyników są własne chęci, szkolenia oraz zespół wspierający. Tak ważna decyzja nie powinna być dokonywana zaocznie, ponieważ takie są oczekiwania lub ponieważ czujemy, że nie mamy wyboru. Pomimo tego, że w perspektywie historycznej wszyscy albo prawie wszyscy lekarze weterynarii zostawali właścicielami firm, były to zwykle niewielkie przedsiębiorstwa jeżeli chodzi o liczbę personelu, klientów oraz zakres inwestycji. Chociaż istnieją ogromne różnice pomiędzy poszczególnymi krajami, praktyki weterynaryjne rozrosły się i stały się bardziej złożone. Obecnie wśród ich właścicieli czy zarządzających jest niewielu lekarzy; w niektórych przypadkach placówki weterynaryjne prowadzone są przez osoby zawodowo związane z zarządzaniem i pozostają w rękach inwestorów z innych sektorów.

Na jakim etapie kariery dobrze jest zostać współwłaścicielami lub właścicielami lecznicy? Jak wspomniano wcześniej, rzadko powinno mieć to miejsce na początku. W rzeczywistości można śmiało powiedzieć, że przed zrobieniem tego kroku lepiej jest zdobyć umiejętności techniczne, interpersonalne oraz biznesowe oraz, jeżeli to możliwe, doświadczenie w zarządzaniu jako pracownik. W zależności od konkretnej osoby, ten etap może zająć 5, 10 lub nawet 15 lat. Nie istnieje standardowa odpowiedź: trzeba wybrać odpowiedni moment dla siebie.

Dla osób rozważających założenie własnej firmy poniższa lista kontrolna może okazać się pomocna:

Czy jasno rozumiem, że rola przedsiębiorcy wiąże się z większym ryzykiem finansowym oraz zawodowym niż rola pracownika etatowego?
Czy mam świadomość, że większość przedsiębiorców poświęca na pracę więcej czasu kosztem rodziny niż zwykli pracownicy? Na miejsca, gotowi, start! Teraz decyzja należy do ciebie!
Czy naprawdę podoba mi się to, że moja praca będzie miała wymiar inny niż tylko praktyka kliniczna? Innymi słowy, czy interesuje mnie i czy jestem gotowy/a na kierowanie zespołem, analizowanie finansów firmy, opracowywanie planów komunikacji dla klientów firmy, oraz podejmowanie decyzji w zakresie zatrudniania i zwalniania pracowników, które bezpośrednio wpłyną na zespół?
Czy mam jakieś doświadczenie w tych obszarach?
Czy uczestniczyłem/am w szkoleniach, które pozwoliły mi na uzupełnienie wiedzy klinicznej o aspekty wiedzy biznesowej?

Na koniec

Na koniec należy zauważyć, że bez względu na rady, jakich udzieliliśmy, życie często polega na akceptowaniu, a nie rezygnacji z okazji, które się nadarzają. Nawet, gdy są one nieoczekiwane i być może nie pojawiają się w idealnym momencie – decyzja zawsze należy do ciebie (Ryc. 5).

Ryc. 5. Na miejsca, gotowi, start! Teraz decyzja należy do ciebie! © Shutterstock

Wniosek

W tym specjalnym wydaniu czasopisma Vet Focus , staraliśmy się udzielić kilku rad początkującym lekarzom weterynarii na temat tego, jak najlepiej wykorzystać pierwsze lata w zawodzie, oraz jakie decyzje warto podjąć na wczesnym etapie kariery. Dyplom lekarza weterynarii daje wiele możliwości, i należy przeanalizować dostępne opcje, rozważyć różne scenariusze oraz uważnie dokonywać wyborów, które będą najkorzystniejsze dla naszego rozwoju zawodowego.

Philippe Baralon

Dr. Baralon graduated from the École Nationale Vétérinaire of Toulouse, France in 1984 and went on to study Economics (Master of Economics, Toulouse, 1985) and Business Administration (MBA, HEC-Paris 1990). Przeczytaj więcej

Antje Blättner

Dr Blättner studiowała w Berlinie i Monachium, a po ukończeniu studiów w 1988 roku założyła i prowadziła własną hodowlę małych zwierząt. Przeczytaj więcej

Pere Mercader

Dr Mercader został konsultantem ds. Zarządzania praktyką w klinikach weterynaryjnych w 2001 roku i od tego czasu rozwinął tę rolę w Hiszpanii Przeczytaj więcej

Mark Moran

Mark Moran od 19 lat pracuje jako konsultant weterynaryjny oferując doradztwo i wsparcie właścicielom i kluczowemu personelowi klinik weterynaryjnych. Przeczytaj więcej